Чаңгыс чурук...
Чүгле чаңгыс чугула кол өнчүм ышкаш,
Чүрээм одун чүшкүрбүшаан кыпсып чоруур,
Чурууңну мен ында-хаая бодаарымга,
Чуртта калган өскүс анай сагындырар.
Хуу бистиң салымывыс аңгы-даа бол,
Кударанчыг үелерде бүдүү сактып,
Шагдагы сээң чуруунну-ла хумагалап,
Шаамга киир шыгжап алган чоруур-дыр мен.
Чуртталганың дың-на чаңгыс минутазын,
Чуруп алган чурукту ам чеже кайгаар!
Чудан-даа бол өшкү, хойнуң хензиг төлү,
Чуртун ээлээн чаңгыс анай кээргенчиг-дир!
Чурук-биле анайны-даа деңнээш чоорул,
Чугаалап бээйн, өскээр бодай бербейн, дыңна!
Сагыжымның арыннарын ажар болза,
Сарыымның сээң чуруктарын чүстен хой боор!
12.14 ч. Кол. Э.